Świat Nocy

Wyszczerzył kły i szczeknął ponownie. Wskoczył przed Hunter i przyjął postawę bojową, warcząc.

Miał ochotę parsknąć śmiechem, gdyby nie był wilkiem. Usiadł i zamachał parę razy radośnie ogonem, szczekając.
Kocham takie chwile, kiedy możemy porżnąć głupa przy innych ludziach. Takie jak ta.

Zakręcił się parę razy za ogonem, a potem zatrzymał, wpatrując w zmiennokształtnego.
Warknął raz a głośno i rzucił się do jego karku, czując smak krwi.

Pobiegł za nim jak pies myśliwski.
Zraniłem go. Nie będzie leciał wysoko.
Szczeknął i odbił się od kamiennej płyty, łapiąc ptaka w łapy, a potem zaciskając szczęki wokół ciała wrony. Skacząc skaleczył o coś łapę. Spadł na tylne łapy, nie wypuszczając ptaka, który nadal trzepotał skrzydłami.
Potrzymał go jeszcze chwilę, skacząc wokół i machając ogonem, po czym puścił wronę, która ledwo wzbiła się powietrze.
Złap jeszcze jednego... taka fajna zabawa!
Zmienił się z powrotem.
-Potem pogonimy wiewiórki!-krzyknął.
Potem przypomniał sobie o Hunter. Pobiegł do niej i rozerwał liny.

-Zemdlała... cholera. Nie zostawię jej tu.
Aha... więc co zrobisz? Zjesz?
Wziął ją na ręce.

z.t

Nie chciałam tu wracać.Jednak to okazało się silniejsze ode mnie.
Rocznica śmierci...
Usiadłam przed grobem Cartera i wyciągnęłam kołek.

W lesie nie miał już siły. Nie tylko czuł się tak, jakby stracił moc, i nie mógł się zmienić w wilka. Po prostu cały był wykończony.
Było mu zimno i cały po prostu dygotał. Oparł się o drzewo, by sie uspokoić.
Nic to nie dało.